- Heite querer sempre, Xálima, mentres o mundo sexa mundo.
- Non fales por falar; ti es home, carne sen consistencia que cobres de grinaldas e ferro para agachar a súa febleza. Os homens sodes criaturas do aire, paxaros sen asento, fume. Eu son como a serpe, arrastro o meu ventre pola terra e tomo alento da terra con todo o meu ser."
Ramón Caride, O Frío Azul, Santiago de Compostela: Urco Editora, 2015, pp. 68-69.
No comments:
Post a Comment